loading...

دوست صميمي محيط زيست باشيم

اگر حس روييدن در تو باشد، حتي در كوير هم رشد خواهي كرد!!

بازدید : 164
سه شنبه 16 ارديبهشت 1399 زمان : 11:18

خانواده ما زباله توليد نمي‌كرد
اين فعال محيط زيست از ساكنان قديمي تهران است و در خانواده‌اي تربيت شده كه زباله توليد نكردن برايشان اهميت ويژه‌اي داشته است:

«من در دل خانواده‌اي بزرگ شدم كه مادرم قبل از من فعال محيط زيست بود. در خانه ما زباله‌اي توليد نمي‌شد. مادرم قبل از من به اين موضوع بسيار اهميت مي‌داد و هيچ وقت زباله بيرون نمي‌گذاشت. البته خيلي از مردم آن دوران مثل حالا نبودند و زباله قديم كم توليد مي‌شد. هر فردي در هر خانواده‌اي راه حلي براي بازيافت زباله‌اش پيدا مي‌كرد. غذا را به اندازه تعداد و ميزان خوراك افراد خانواده تهيه مي‌كرديم كه اضافه نيايد و مجبور به دور ريختن آن نشويم. حتي يك غذا را دو وعده نخوريم چون باقي مانده غذا را به همسايه مي‌داديم آن بخشي را كه مي‌توانست خودش مي‌خورد و آنچه كه اضافي مي‌آمد به بزي كه داشت، مي‌داد. برخي از باقي مانده مواد غذايي را به مرغ و جوجه‌ها مي‌داديم. از كاغذ و پلاستيك هم خيلي استفاده نمي‌كرديم. خلاصه زندگي روستايي موجب شده بود، به محيط زيست كمتر آسيب بزنيم و كمتر آن را به مخاطره بياندازيم اما حالا آلودگي‌هاي جديدي را وارد اين چرخه كرده‌ايم و موجب بروز بيماري‌هاي جديد هم شده‌ايم كه بايد زود‌تر به فكر راه حل مناسب در اين زمينه باشيم. شايد باورتان نشود اما آن موقع مردم كمتر بيمار مي‌شدند.»

خانواده ما زباله توليد نمي‌كرد
اين فعال محيط زيست از ساكنان قديمي تهران است و در خانواده‌اي تربيت شده كه زباله توليد نكردن برايشان اهميت ويژه‌اي داشته است:

«من در دل خانواده‌اي بزرگ شدم كه مادرم قبل از من فعال محيط زيست بود. در خانه ما زباله‌اي توليد نمي‌شد. مادرم قبل از من به اين موضوع بسيار اهميت مي‌داد و هيچ وقت زباله بيرون نمي‌گذاشت. البته خيلي از مردم آن دوران مثل حالا نبودند و زباله قديم كم توليد مي‌شد. هر فردي در هر خانواده‌اي راه حلي براي بازيافت زباله‌اش پيدا مي‌كرد. غذا را به اندازه تعداد و ميزان خوراك افراد خانواده تهيه مي‌كرديم كه اضافه نيايد و مجبور به دور ريختن آن نشويم. حتي يك غذا را دو وعده نخوريم چون باقي مانده غذا را به همسايه مي‌داديم آن بخشي را كه مي‌توانست خودش مي‌خورد و آنچه كه اضافي مي‌آمد به بزي كه داشت، مي‌داد. برخي از باقي مانده مواد غذايي را به مرغ و جوجه‌ها مي‌داديم. از كاغذ و پلاستيك هم خيلي استفاده نمي‌كرديم. خلاصه زندگي روستايي موجب شده بود، به محيط زيست كمتر آسيب بزنيم و كمتر آن را به مخاطره بياندازيم اما حالا آلودگي‌هاي جديدي را وارد اين چرخه كرده‌ايم و موجب بروز بيماري‌هاي جديد هم شده‌ايم كه بايد زود‌تر به فكر راه حل مناسب در اين زمينه باشيم. شايد باورتان نشود اما آن موقع مردم كمتر بيمار مي‌شدند.»

نظرات این مطلب

تعداد صفحات : 1

درباره ما
موضوعات
آمار سایت
  • کل مطالب : 19
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 4
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 8
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 14
  • بازدید ماه : 25
  • بازدید سال : 28
  • بازدید کلی : 4336
  • <
    پیوندهای روزانه
    آرشیو
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    لینک های ویژه